Zomerse zondag

Terwijl jij in een Zuid-Europees oord vertoeft, is hier in Nederland het zomergevoel ook losgebarsten. Terrasjes zitten vol, mensen liggen halfnaakt in het park en barbecueluchten komen je overal tegemoet. Mensen zijn vrolijk en hebben kleurige kleding aan. Ze lijken ook vriendelijker tegen elkaar. Van mij mag het wel elke dag zulk weer zijn! 
Hier volgt het fotoverslag van een zonnige zondag.

 De dag begon met een heerlijk ontbijt op het balkon

Gazania's op het balkon

Ander bloemetje in bloei

 Een musje aasde op mijn broodje

En de zon schitterde in het meer

Rommelen in het buitenland

Lieve Nouk,

Ik kan me helemaal vinden in je rommelmarktverhaal, hoewel het voor mij een relatief nieuwe hobby is. Maar wat is het leuk om langs kraampjes te struinen en je te verbazen over de rommel die mensen proberen te slijten! En soms vind je, tussen al die troepjes, onverwachts een parel voor een schappelijk prijsje. Zoals jouw boekje over Parijs, met prachtige art nouveau-voorkant!


Berlijn: Flohmarkt am Arkonaplatz

Op vakantie vind ik het bezoeken van een rommelmarkt een leuke manier om een stad en haar locals te leren kennen. Wat mij opviel, is dat er in steden als Berlijn en Madrid iedere zondag een rommelmarkt plaatsvindt. In Berlijn hebben we zelfs twee rommelmarkten op dezelfde dag bezocht in de wijk Prentzlauer Berg. De ene rommelmarkt was intiem en had vreemde items, zoals grote letters die op gebouwen staan, en kisten vol deurklinken. De andere rommelmarkt was groot en professioneler opgezet, met exotische eetkraampjes. Als je op zoek bent naar vintage meubels, moet je vooral daar zijn. Wij vonden er lp's voor een mooi prijsje, die waren toch iets makkelijker te vervoeren met de trein... 

Madrid: El Rastro



In Madrid was het zeer rustig op zondag. Totdat je in het El Rastro-gebied kwam. Een stroom van mensen liep van en naar deze rommelmarkt. Wij lieten de drukke kraampjes met nieuwe spullen aan de hoofdstraat links liggen en gingen de nauwe zijstraatjes in, waar het een stuk rustiger was. Daar vonden we de oude meuk waar we naar op zoek waren: antieke naaimachines, meubels, lp's en andere snuisterijen. Het wijnrek op de foto rechts had ik graag mee willen nemen. Helaas paste 'ie niet in mijn koffer.

Ook ik ben inmiddels druk bezig met de voorbereidingen voor onze eigen rommelmarkt. Vandaag ben ik mijn kledingkast ingedoken, en heb ik jurkjes geselecteerd die ik niet meer draag, maar die nog niet versleten zijn. Ik hoop dat ik iemand anders er blij mee kan maken. En anders gaan ze na afloop in de zak van Max!

Zelf hoop ik ook nog dingen te scoren. Hier volgt mijn verlanglijstje:

- een analoge personenweegschaal

- oranje typmachine

- oranje telefoon met draaischijf

- oude zwart-witfoto's

Ik weet het, ik ben weer moeilijk met mijn oranje items, maar zo voorkom je wel dat je met meer spullen thuiskomt dan je vertrokken was!

Liefs,

Nee 

Rommelen

Lieve Nee,

Al werkt het druilerige weer niet mee, één ding geeft mij en mijn vriend altijd een lentegevoel: de rommelmarkten beginnen weer! Eind april verschijnen vaak langzaamaan weer die handgeschilderde bordjes langs de weg, waar ik in dit digitale tijdperk zo blij van kan worden. Niks geen neonletters in de polder, geef ons maar ouderwets een plank en een pot verf! Zo rommelig als de tekst op de bordjes staat, zo rommelig zijn ook de markten bij ons op het 'platteland'. En daar verheugen wij ons ieder jaar weer op.

Komend weekend is het weer zover: dan staat de rommelmarkt in Westmaas op de planning. Het is onze favoriet mag ik wel zeggen, we hebben er al menig prullaria vandaan. Vriend gaat altijd voor de praktische dingen, ik meer voor de leuk. Met koninginnedag waren we in Leiden, waar verwoed op zoek werd gegaan naar een nieuwe hark - de vorige rommelmarkt-hark heeft na een bittere strijd met het gras helaas het leven gelaten. Je raadt natuurlijk wel met welk object we huiswaarts zijn gegaan!

Tot nu toe ben ik slechts bezoeker geweest van dit rommelige fenomeen, maar dit jaar komt daar verandering in: jij en ik gaan samen de rommelmarkt van Vierpolders onveilig maken! Vanavond heb ik de eerste voorbereidingen getroffen: spullen uitgezocht, dozen ingepakt, en in een gekke bui heb ik zelfs een provisorisch sieradenhoudertje in elkaar geflanst. Ziet er nog best leuk uit, al zeg ik het zelf. Door al dat rommelen in mijn eigen spulletjes heb ik er al helemaal zin in gekregen. Jij ook?

Liefs, Nouk

De eerste rijles

De meeste pubers kijken reikhalzend uit naar de dag waarop ze achttien kaarsjes mogen uitblazen. Eindelijk oud genoeg voor rijlessen...! Ik was niet zo, autorijden interesseerde me bar weinig. Mijn ouders bleven steeds vragen wanneer ik nou eens met rijlessen zou starten. En telkens was mijn antwoord: "Nee, ik heb het niet nodig!" Hier moet wel een kanttekening bij worden geplaatst - ik vond het leuk om de recalcitrante puber uit te hangen. Maar ja, redeneerde ik, als je in Utrecht gaat studeren en in de stad woont, wat moet je dan met een rijbewijs en zonder auto? Autorijden leer ik wel als ik groot ben.

De autoloze jaren gingen voorbij. Ik miste het roze papiertje geen moment. Zelfs niet toen ik in Frankrijk ging studeren, een land waar een auto bijna onmisbaar is. Of wanneer ik naar de IKEA wilde. Tuinstoeltjes kun je ook met de fiets vervoeren, bewees ik!

Toch is er de laatste jaren iets gaan kriebelen... Ik werd jaloers op vrienden die enthousiast vertelden over dagtochtjes of roadtrips met de auto. Heerlijk leek me dat, met de auto op pad en zomaar ergens heen rijden. Even niet gebonden zijn aan het NS-spoorboekje en bussen die slechts tot middernacht rijden. Kortom: meer vrijheid. Nu is het ook nog eens zo dat er sinds een jaar een auto voor onze deur staat. Reden te meer om toch eens rijlessen te gaan nemen... 

Vorige week was het dan zover. Mijn eerste rijles. Ik ging eerder weg van het werk, zodat ik nog even tijd had om wat te eten, tot rust te komen en comfortabele kleding aan te doen. Dit laatste was vooral belangrijk, omdat mijn angstzweet ruim baan moest hebben. Rustig lepelde ik wat bloemkoolsoep naar binnen. Ineens schoot me te binnen dat ik vóór de eerste rijles een deel van het werkboek gelezen moest hebben. Shit! Gehaast bladerde ik door het boek en probeerde ik nog wat informatie in me op te nemen. Ik voelde me weer helemaal achttien. Om half zes ging mijn telefoon. Het bleek de instructeur te zijn. De tomtom kon mijn adres niet vinden. Ojee, zouden ze wel op tijd hier kunnen zijn? Om vijf voor zes keek ik naar buiten. Daar stond de auto met de gevreesde L op het dak. Buiten kwam een man op me af. Glimmend grijs pak, met een vestje met knoopjes eronder en een designzonnebril op zijn neus. "Hallo, ik ben Mustafa, je instructeur. Maak de auto maar alvast startklaar, dan rook ik nog effe een sigaretje." Startklaar, oké... Ik stapte in de auto en probeerde me voor de geest te halen wat ik in het werkboek had gelezen. Iets met de stoel afstellen? Daarna keek ik naar de spiegels. Die leken wel goed te staan, voor zover ik daarover kon oordelen. In het boek stond ook iets over een lampen- en remmentest, herinnerde ik me. Die liet ik maar voor wat het was. Mustafa kwam, omhuld door een zware rookwalm, naast me zitten en verwisselde zijn zonnebril voor een grote Buddy-Hollybril op sterkte. De radio speelde een hitsig R&B-muziekje. En daar gingen we dan!

ps: dit was even een uitprobeerseltje!