Post



Briefpapier van Miss Maple

Lieve Nouk,

Eén van de leukste dingen die er bestaan, is post. En dan bedoel ik niet de blauwe envelop die je van de Belastingdienst krijgt, of weer een acceptgiro van de zorgverzekeraar, maar handgeschreven post. Brieven, kaartjes, pakketjes: ik word er erg blij van. Het begint al bij het openen van de brievenbus. M'n hart gaat sneller kloppen als er een handgeschreven envelop in ligt. De inhoud maakt dan niet eens zo veel meer uit...



Italiaans pakketje



Het is niet alleen het ontvangen van post, integendeel. Ik haal ook veel voldoening uit het versturen van post. Je kunt er je creativiteit in kwijt. Of je gedachten op een rij zetten. Of oeverloos zwammen over iets onbenulligs. Met een vriendin in Italië heb ik een pakketjescorrespondentie. Ik stuur haar Nederlandse specialiteiten als kruidnoten, stroopwafels (is ze dol op!) en drop. Van haar ontvang ik pakketjes met cantuccini, pasta en espressokoffie. Als Italiëfan ben ik dan natuurlijk helemaal in mijn nopjes!

Pakketje van m'n nicht, met alpinopet!

De correspondentie tussen jou en mij heeft zich nu deels verplaatst naar deze weblog. Handig, want het gaat allemaal sneller en je kunt er leuke foto's bij plaatsen. Maar het "echte werk", handgeschreven post, blijft toch het allerleukst!



Liefs,

Nee

Buiten zijn

Lieve Nee,

Ik hoor het al, de taken zijn goed verdeeld bij jullie thuis! Vriend aan de kook en jij lekker knutselen. Het kan niet anders of ik doe iets verkeerd... Gelukkig ben ik wel weer beter, maar tijd voor creativiteit kan ik niet echt vinden... Hoewel ik wel veel aan het schrijven ben op dit moment, voor school, mijn stage, en ook nog bloggen...! Toch mis ik het handwerk wel een beetje. Ter compensatie ben ik dit weekend veel buiten geweest, word ik altijd blij van. Al keek dit prairiehondje mij afgelopen zaterdag in de dierentuin wel bijzonder kritisch aan...

Zondag zijn we ook naar buiten geweest. Op 10 minuten fietsen van ons huis ligt een mooi natuurgebied, waar een kudde Schotse Hooglanders graast. Ik vind het altijd heerlijk om daar te wandelen, vooral als de zon door de wolken schijnt... Gelukkig hebben wij ook nog een beetje natuur dicht bij huis! 

Hopelijk kan ik binnenkort de rust en de inspiratie vinden om weer een beetje crea te gaan doen. Echt leuk dat je weer bent gaan schilderen! Heb ik je mijn boekenleggers wel eens laten zien? Gemaakt van pagina's uit de Flow en lintjes. Misschien wel weer een leuk projectje voor binnenkort..!

Liefs, Nouk

Creaweekend

Lieve Nouk,

Ocherm, dat klinkt niet goed! Ik zou zeggen: haarband en sjaal om en weer je bed in!

Wat een leuk idee om haarbanden te breien. Dat is tenminste makkelijker dan een muts. Mijn breisels liggen al weken onaangeroerd in m'n breidoos. Ik moet het eigenlijk ook snel weer oppakken, voordat ik het verleerd ben!

Ik heb wel iets anders creatiefs gedaan dit weekend. Op zaterdag ben ik naar Swaak gegaan, een winkeltje voor schildersartikelen aan de Oudegracht. Daar heb ik nieuwe verf en penselen gekocht. Toen ik thuiskwam, had ik gelijk zin om iets te schilderen. Terwijl vriendlief een lekkere maaltijd kookte, heb ik drie kleine schilderijtjes in elkaar geflanst. Op de foto zie je het resultaat. Mondriaan à la Nee. Meneer Mondriaan, hierbij wil ik u mijn excuses aanbieden. Ik heb nooit geweten hoe moeilijk het is om rechte zwarte lijnen te schilderen...

Op weg naar de schilderswinkel kwam ik langs emma b, één van mijn favoriete winkeltjes in Utrecht. Daar zag ik dit bedlampje. Niet erg functioneel, want volgens mij geeft 'ie erg weinig licht... Maar wel ultraschattig, vind je niet?

Liefs,
Nee

Ziek

Lieve Nee,

De heldere koude dagen hebben plaats gemaakt voor een milde grijze deken over het land. Dat de sneeuw gemolten is doet me goed, maar deze somberheid is toch ook niet alles. Mijn lichaam lijkt me in ieder geval aan te geven dat ik het iets te bont maak; met een keelontsteking en een lamlendig gevoel is de bank vandaag de hele dag mijn stekje geweest. Misschien is stage lopen, werken én school toch iets teveel van het goede. Ik probeer wat leuke dingen in te plannen om energie van te krijgen. Zoals samen een dagje crea doen!

Heb jij nog iets creatiefs ondernomen de laatste tijd? Toen het zo koud werd, heb ik in de uitverkoop deze leuke sjaal met zakken gekocht. Toevallig had ik nog een bol wol liggen in precies dezelfde kleur, waarmee ik snel een soort haarband heb gebreid. Een lekker warm setje en hij was zo klaar! De buurman vond me net een hippie met die band om, wat ik eigenlijk stiekem wel beschouwde als een compliment. Ik heb er zelfs ook één in het bruin gemaakt, voor bij mijn zelfgebreide sjaal.

Laatst keek ik naar een kinderprogramma (vraag me even niet meer waarom) en toen werd er gezegd; "Als je lacht komt de zon in je hart". Dat vind ik wel een mooie zin om mee af te sluiten. Laat de lente maar snel komen!

Liefs, Nouk

De lente is begonnen...

... althans, in mijn huis. Buiten is de sneeuw gesmolten en binnen staan de irissen in bloei.

Lomografie, ik had er nog nooit van gehoord. Interessante term. Jouw schemerfoto's vind ik erg geslaagd. Zelf vind ik het leuk om overal close-up-foto's van te maken, met behulp van de macrofunctie op mijn toestel. Dichtbij scherp, veraf wazig. Of juist andersom. Van 'los uit de heup' fotograferen is geen sprake; ik zit soms minutenlang te pielen en te klikken. Ik vind het nog het leukste om vreemde, maar toch alledaagse, zaken op de gevoelige plaat vast te leggen. Zou daar ook een benaming voor zijn?



Een kort berichtje dit keer, de inspiratie is ver te zoeken op het moment. Misschien ligt het aan het onchristelijke tijdstip waarop ik dit bericht typ? Je vais faire dodo...

Liefs,

Nee

Autolomografie

Lieve Nee,

De senseo pruttelt - nee, ík heb geen manlief die een dubbelgeklopte cappucino voor me maakt - en Melody Gardot klinkt door de speakers; eindelijk tijd voor een blog. Mijn zojuist geproduceerde koffie verkeerd met scheutje vanillesiroop en extra slagroom mag er overigens ook best wezen. Wat een goed idee, zo'n rondleiding, en wat een bijzondere locatie. Je zou maar in de buurt van de Veluwe wonen... mazzelaar!


De kou lijkt nog wel even aan te houden. Afgelopen weekend gaf de thermometer in de auto -18 graden aan! Wat ik eigenlijk ook wel aan mijn blauwe vingers af had kunnen lezen. Begin februari is het schemertijd, wat inhoudt dat ik 's ochtends én 's avonds naar én van mijn werk door de schemering rijd. Mijn favoriete momentjes van de dag, wat de lucht betreft, want die is dan schitterend rozeblauw. (Ik weet, je houdt niet van roze, maar dit móet je wel mooi vinden!) In deze periode maak ik mij vaak schuldig aan fotograferen achter het stuur. (Ooit van handsfree fotograferen gehoord? Ik ook niet...) Mobieltje in de ene hand, stuur in de andere, op goed geluk mikken en dan klikken maar... Tot nu toe zonder ongelukken, en met mooie plaatjes als resultaat.

Heb je wel eens van lomografie gehoord? Wikipedia omschrijft het als volgt: "Lomografie heeft een nonchalante, terloopse manier van fotograferen: zonder te kijken, vanuit de heup en zonder na te denken. Het doet er niet toe of de foto nu scherp of bewogen is." Ik zou mezelf best kunnen beschouwen als autolomografe, vind je niet? Al betwijfel ik of iemand dat woord überhaupt uitgesproken krijgt. Autolomografie. Het woord ziet er idioter uit dan het klinkt...

Liefs, Nouk

Een witte wereld

Lieve Nouk,

Utrecht, Watertoren

Jouw kasteelavontuur klinkt erg goed! Ik zou ook graag als een echt prinsesje een avondje in een kasteel willen doorbrengen...

Over kou gesproken... Utrecht is sinds vrijdag bedekt met een dik pak sneeuw. Het maakt de stad weer een stuk mooier... en stiller! De stadse geluiden lijken gedempt te worden. Op de sloot voor ons huis zijn kinderen druk bezig met schaatsen en sneeuwbalgevechten. In een straat verderop komen buren bij elkaar rond een vuurkorf. Sneeuw verbroedert, lijkt het.



Sint Hubertus



Geen kasteel voor mij, dit weekend, maar een jachtslot. En wel het jachtslot Sint Hubertus, op de Hoge Veluwe. Ik had mij en mijn familie aangemeld voor de rondleiding Sint Hubertus: jachthuis, een prachthuis. Een prachthuis was het zeker! Het gebouw is zowel van binnen als van buiten ontworpen door architect H.P. Berlage (je weet wel, van o.a. het Gemeentemuseum in Den Haag). Ieder detail, tot de scharnieren aan toe, heeft hij uitgedacht.

Plafonddetail in de eetkamer

We werden rondgeleid door een oude baas die bij elk detail een mooie anekdote had. Ik vond het erg inspirerend om door zo'n huis te lopen, waarin alles lijkt te kloppen. Eén van mijn goede voornemens voor dit jaar is: mij meer verdiepen in (binnenhuis)architectuur. Dit is een goed begin!

Om nog even terug te komen op jouw bericht: ik ben ook erg benieuwd naar The Artist. Misschien kunnen we samen Lantaren Venster onveilig maken...

Liefs,

Nee